کد مطلب:193979 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:174
استخفاف، مایه ی عقب افتادگی
نداشتن پشتكار و سبك شمردن كارها هم در امور دنیوی زیانبار است و هم در امر دین. ابوبصیر از حمیده بربریه [1] نقل می كند: امام صادق علیه السلام لحظاتی قبل از شهادت دستور دادند تمام خویشاوندانشان حاضر شوند تا آن حضرت وصیت نمایند. حمیده می گوید: همه ی بستگان آن حضرت را فرا خواندیم. وقتی همه جمع شدند حضرت چشم خود را باز كردند. نگاهی به افراد حاضر در مجلس نمودند و فرمودند: «لا ینال شفاعتنا من استخف بالصلاة [2] ؛ كسی كه نماز را سبك بشمارد به شفاعت ما نمی رسد» این جمله آخرین سخنی بود كه از دهان مبارك آن امام خارج شد، و پس از آن، جان به جان آفرین تسلیم نمودند. باید به این نكته نیز اشاره كرد كه اقوام امام صادق علیه السلام نوعا انسان های خوبی بودند و بسیاری از آنها از بزرگان دین به شمار می آیند. بنابراین مخاطب این سخن فقط حاضران نبودند، بلكه حضرت می خواستند این جمله را به گوش تمام پیروان این
[ صفحه 192]
مكتب و مسلمانان رسانده باشند. غرض از ذكر این روایت این بود كه سبك شمردن هر كاری همیشه با ناكامی انسان همراه است و داشتن پشتكار و دقت و تلاش و به قول معروف كار امروز را به فردا نینداختن، باعث پیشرفت در كارها و كامیابی انسان ها است.
[ صفحه 192]
مكتب و مسلمانان رسانده باشند. غرض از ذكر این روایت این بود كه سبك شمردن هر كاری همیشه با ناكامی انسان همراه است و داشتن پشتكار و دقت و تلاش و به قول معروف كار امروز را به فردا نینداختن، باعث پیشرفت در كارها و كامیابی انسان ها است.
[1] حميده بربريه كنيز و در عين حال از زنان دانشمند خاندان اهل بيت عليهم السلام بود. او مادر امام موسي بن جعفر عليه السلام است.
[2] كافي، ج 3، ص 270.